Dzieci, strona 27

Wczoraj gdyby nie okropny ból zęba to miałabym cudowny dzień.

Od kilku dni zaczepiał mnie chłopczyk z parteru i pytał o Filipa. Zagadywał o jakiejś wymianie kart, itp. Tylko jak się wprowadziliśmy to sobie pomyślałam, że fajnie by było, żeby chłopcy się zaprzyjaźnli. Jednak na początku Filip został potraktowany jak trendowaty, więc wszelkie wychodzenia pod blok zakończyłam i słyszeć nie chciałam o tych bachorach co go postawili pod drzewem i kamieniami rzucali...

Minęła jesień, prawie zima i chyba Filip jest już "swój"... Bo chłopaki przyszli się 2 dni temu wymieniać kartami. Trochę się bałam, że zrobią go w ch... ale Filip mi powiedział:" wymienię się mamo, nie chcę być frajerem, a przecież mam dużo tych kart!"... Zachwycił mi swoją dorosłością ;) Pół godziny na klatce się wymieniali i zachwycali tymi papierkami ;)

A wczoraj jeden z chłopców- ten którego sobie upatrzyłam przyszedł wczoraj do Filipa i się bawili ze 3 godziny :) Tak po cichutku marzy mi się, żeby się bardziej zaprzyjaźnili, bo chłopak całkiem miły, grzeczny i nie jakiś taki dziki. Może nawet będą chodzić od przyszłego roku do tej samej klasy... Fajnie by było w razie czego :) Bo ma przyjemną mamę.

Tylko... chłopczyk ma na imię KUBA! W tej klatce to chyba innych pomysłów na imiona nie mają... szlag... a Borys było by tak oryginalnie ;) 

A do tego kurwa jebany mixplus. Doładowałam konto, i wiedziałam, że darmowy numer do Ktosia powinien mi się kończyć na dniach. Zaglądałam pod *107# i ciągle numer był niby aktywny ale nie pisze ani do którego dnia ani do której godziny. Wieczorem do Ktosia zadzwoniłam i całą kartę mi zeżarło... Skurwiele. Oddam ten telefon z kartą Ktosiowi... Tylko nie wiem co w zamian sobie kupić. Szlag.

Wszyscy co nie potrafili uwierzyć, że mając jelitówkę można być na skraju wyczerpania fizycznego i psychicznego- zarazili się raczej nie od od nas ale jednak ;) Czyli najpierw mój ojciec, potem babcia, a od wczoraj moja mama.

I skończyły się gadki, że coś nieświeżego daję dzieciom!!!!  Bo na taki tekst to mam wkurwa niesamowitego.

Filip po 3 tygodniach nieobecności w przedszkolu całkiem fajnie się przyjął na nowo ;) Weszłam na górę porozmawiać z panią, a on zadowolony, uśmiechnięty, wyściskał mnie i nawet po powrocie do domu zaczął bez histerii uczyć się czytanki... Dowiedziałam się przy okazji, że nie tylko on ma problemy ze składaniem słów z literek... Uff... Trzeba ćwiczyć, próbować... w końcu załapie. Ktosiu nagadał się na mnie, że nie wiadomo po co z panią na ten temat rozmawiałam, bo on przecież mi to mówi i mówi ;) Zauważyłam, że sam z własnej woli zaczyna ciągnąć do Filipa. I dobrze. Ale tak sobie myślę, że dotarło do Ktosia, że JEGO SYNEK nie jest dzidzią z obrazka w gazecie. I że Filip wcale nie jest taki niesłuchany do niego. Może dotarło, że dzieci mają swój charakter, swoje lepsze i gorsze dni. Hmm... Bo Jakub ostatnio coraz częściej miewa te gorsze ;)  A teraz nauczył się wchodzić na kanapę- nie kontroluje się jeszcze na tyle żeby z niej nie spaść. Niebezpieczna umiejętność... 

A ja totalnie nie mam pomysłu na obiad- "kup go" robiłam wczoraj ;) 

Koszmarna noc za nami... Na zmianę wymiotowali OBYDWAJ! Filip do tego gorączka... U Jakuba opanowana biegunka niestety powróciła, ale na szczęście cosik zjadł kleiku na mleku i nie zwymiotował... Filip grzecznie łyka wszelkie specyfiki, Jakub zaciśnie usta i zgrzyta zębami. 

Robię kolejne pranie obsranych i obrzyganych bodziaków, ręczników, pościeli, itp...  

Ja na szczęście poczułam się trochę lepiej, więc Ktosiu nie został wezwany do domu. Damy radę... Bo ileż może trwać ta grypa jelitowa? 3-4 dni? Do piątku mam nadzieję, że się pozbieramy.

Jak wypiorę zarzygany dywan to może upiekę drożdżowe ciasto.. Tak mi się jakoś chce coś słodkiego. I marzy mi się odpocząć w ramionach Ktosia z kieliszkiem winka i jakimś filmem w tv.