Dzieci, strona 45

Jutro w końcu piątek. Nie mogę się doczekać na Ktosia bo jestem trochę zmęczona i chętnie bym się na jakieś dwie godzinki wyłączyła i fizycznie i psychicznie.

Jakub od rana ulewa wodą... Po nocnym jedzeniu nie chciało mu się odbić i może dlatego... nie płacze za mleczkiem więc na siłę  mu nie dam. Ciekawe ile bąk waży :) Myślę, że tak z 7 kg. Raczej nie więcej bo przecież przez 2 tyg prawie nie jadł :(

Filip trajkocze od rana, czym mnie wyprowadza z równowagi. Buzia mu się nie zamyka. Tylko oczy otworzę i już jest milion pytań i opowieści... Nawet kawy w spokoju sobie nie mogę zrobić, bo lezie za mną do kuchni i opowiada niestworzone historie- dziś o prawdziwych i nieprawdziwych człowiekach, rycerzach, itp. Przez to do kawy od razu tableteczka na ból głowy...

Teraz je śniadanie i gada... że go język nie boli. A ja kompletnie nie mogę nic posłuchać w radiu, tv bo wszystko zagłusza. Jak wczoraj była Edyta to nie dało się porozmawiać... on ma najwięcej i ciągle " mamo, mamoooo, mamoooooo", "ciociu, ciooooociu, ciooociuuuu!~". Ryknęłam na niego i poszedł do swojego pokoju. W końcu 21wsza to chyba najodpowiedniejsza pora na sen...

Ufff... zwariować idzie...

Pamiętacie jak na chwilę przed moim zajściem w ciążę Filip narysował mi w prezencie BOCIANA? :) Dziś też robił rysowane prezenty.

Dla Ktosia narysował uśmiechnięte serduszko, dla mnie namioty pod gwiazdką, a dla mojej mamy CMENTARZ!

No kurcze! Skąd mu to do głowy przyszło?! Aż łażą po mnie ciarki...

Bliżej ten Czarnolas niż się spodziewaliśmy :)

Ktosiu zachwycony, oczy jak 5 złoty... Park bardzo ładny, ale z dzieciakami to hejta wio. Szybko, bo a to Jakubowi nie pasowało, a to Filip zachowywał się zbyt głośno, spotkaliśmy jego nauczyciela angielskiego a Filip do niego "cześć a co tu robisz? wiesz ja mam braciszka Kubusia :)".

Pojedziemy jeszcze może kolejny raz... bilety zachowałam a nikt ich nie sprawdzał :) He he.

Ok... to foteczki... ta w szablonie tyż dzisiaj zrobiona...

Wczoraj Jakub był nieznośny :(

Nieźle dał mi popalić, dobrze że teściowa przyjechała po Filipa, bo z dwójką łobuzów, gotowaniem obiadu dla Ktosia, pieczeniem sernika to bym chyba w jakiś szał wpadła.

Myślałam, że z tego powodu prześpi całą noc, ale e tam.

Godzina 3:36 pobudka, mleczko i zamiast spania śmiechy gadki, kupka... A Ktosiu zamiast jakoś ciszej to mnie rozbudził... kawkę proponował i nie tylko kawkę ;)

Zezłościłam się to poszedł do Kościoła... na siódmą wyszedł o 5:59 :) A Kościół widać z okna :)

Wracając do wczorajszego dnia to zostałam cholernie zaskoczona, Filip przywlókł od babci reklamówkę w której dałam mu zapasowe ubrania na podwórko, miał w niej jakieś znalezione kamyczki i coś zawinięte. Otwieram a to swojski chlebuś. Z ziarenkami, wyrośnięty, sprężysty, pachnący... Wiem, że Filip nie jada nic co by miałoby choć jedno ziarenko maku, słonecznika czy czegokolwiek- po tatusiu to ma :), więc się pytam kto mu to dał? A on „babcia dla Ciebie mamo, bo ja nie lubię takiego chlebka”.

Trzasnęło mną jakbym zderzyła się z ciężarówką!!!!

Z Ktosiem spojrzeliśmy na siebie... Akurat robiliśmy kiszone ogórki i Filip zaczął nam pomagać- wpychać ogóreczki do słoika... Tak więc za 15 minut podejście nr dwa.

      -     a ta babcia to nie wie, że ty nie lubisz ziarenek? Po co Ci dala ten chlebek?

-         już mówiłem, dla Ciebie mamusiu.

-         Aha

No to zdębiałam :)

Pokroiłam- niebo w gębie. Ktosiu miał opory, żeby coś jeść co w jakiś tam sposób jest „spokrewnione” z moim byłym mężem... ale wcinał ze mną aż mu się uszy trzęsły ;)